چگونه ایده های نوآورانه به وجود می‌آیند؟

در سال ۲۰۱۰، توماس تویتس تصمیم گرفت که یک توستر را طراحی کند و بسازد. 

او وارد یک مغازه شد، ارزان‌ترین توستری که می‌توانست پیدا کند را خرید، سریع به خانه رفت و آن را قطعه قطعه کرد. 

تویتس فکر می‌کرد که توستر یک دستگاه بسیار ساده است. 

با این وجود، زمانی که قطعه قطعه کردن ماشین را به پایان رساند، بیش از ۴۰۰ قطعه روی زمین وجود داشت. 

توستر شامل بیش از ۱۰۰ ماده‌ی مختلف با همراه با سه ماده‌ی اولیه‌ی پلاستیک، نیکل و فولاد بود. 

او تصمیم گرفت که ابتدا قطعات فولادی را بسازد. 

پس از آن که فهمید برای ساخت فولاد به سنگ آهن نیاز است، تویتس به معدن آهن محل زندگیش سر زد و پرسید که آیا اجازه می‌دهند تا از کمی از سنگ آهن آن‌ها برای پروژه‌ی خود استفاده کند. 

 

 

جالب است که آن‌ها با این درخواست تویتس موافقت کردند. 

پروژه‌ی توستر

پیروزی، عمر کوتاهی داشت. 

زمانی که نوبت به ساخت جعبه پلاستیکی برای توستر رسید، تویتس متوجه شد که برای ساخت پلاستیک به نفت خام نیاز دارد. 

این بار او به BP زنگ زد و از آن‌ها خواست تا او را به دکل نفتی ببرند و کمی نفت خام برای ادامه‌ی پروژه‌اش به او قرض بدهند. 

آن‌ها بلافاصله درخواست او را رد کردند. 

این طور به نظر می‌رسد که شرکت‌های نفتی به اندازه‌ی معادن نفتی بخشنده نیستند. 

تویتس مجبور شد ضایعات پلاستیکی را جمع‌آوری و آن‌ها به شکل جعبه پلاستیکی ذوب کند. این کار به اندازه‌ای که به نظر می‌رسد، آسان نیست. 

در نهایت، توستر خانگی بیشتر شبیه به کیک آب شده به نظر می‌رسید تا یک وسیله‌ی آشپزخانه. 

این الگو برای سایر مراحل پروژه‌ی توستر نیز ادامه یافت. 

تقریباً غیرممکن بود که بدون کمک فرایند قبلی به مسیر ادامه داد و پیش رفت. 

 

 

به عنوان مثال، او به منظور ساخت قطعات نیکلی مجبور شد ذوب سکه‌های قدیمی را انجام دهد. 

او بعداً گفت:

«من متوجه شدم که اگر می‌خواهید ساخت یک توستر را از صفر شروع کنید، به راحتی می‌توانید کل زندگی خود را صرف این کار نمایید». 

از نقطه‌ی صفر شروع نکنید!

شروع کردن از نقطه‌ی صفر معمولاً ایده‌ی بدی است. 

اغلب اوقات، ما تصور می‌کنیم که ایده های نوآورانه و تغییرات معنادار به لوح سفید (لوح خالی) نیاز دارند. 

زمانی که پروژه‌های کسب‌وکار شکست می‌خورند، ما جملاتی از این قبیل را می‌گوییم:

«بیایید به صفحه‌ی طراحی برگردیم». 

زمانی که عادت‌هایی که می‌خواهیم تغییر بدهیم را در نظر می‌گیریم، با خود فکر می‌کنیم:

«من به یک شروع تازه نیاز دارم». 

با این وجود، پیشرفت خلاقانه به ندرت نتیجه‌ی کنار گذاشتن تمام ایده های نوآورانه قبلی و تصور مجدد جهان است. 

این مثال از طبیعت را در نظر بگیرید:

برخی از کارشناسان بر این باور هستند که پرهای پرندگان از فلس خزندگان تکامل یافته‌اند. 

 

 

از طریق نیروهای تکامل، فلس‌ها به تدریج به پرهای کوچک تبدیل شدند که در ابتدا برای گرما و عایق‌بندی استفاده می‌شد. 

در نهایت، این کرک‌های کوچک به پرهای بزرگی که قابلیت پرواز دارند، تبدیل شدند. 

هیچ لحظه‌ی جادویی در قلمرو حیوانات وجود نداشت که بیانگر این موضوع باشد:

بگذارید از نقطه‌ی شروع آغاز کنیم و حیوانی که می‌تواند پرواز کند را خلق نماییم. 

توسعه‌ی پرندگان، یک فرایند تدریجی از تکرار و گسترش ایده های نوآورانه بود که قبلاً مثمر ثمر واقع شده بودند. 

فرآیند پرواز انسان نیز مسیر مشابهی را دنبال کرد. 

ما معمولاً اورویل و ویلبر رایت را به عنوان مخترعین پرواز مدرن می‌دانیم. 

با این وجود، ما به ندرت در مورد پیشگامان هوانوردی از قبیل اوتو لیلتول، ساموئل لانگلی و اکتاو چانوت صحبت می‌کنیم که پیش از برادران رایت بودند. 

برادران رایت در تلاش به منظور ساخت اولین ماشین پرواز جهان از کار این افراد یاد گرفتند و استفاده کردند. 

خلاقانه‌ترین ایده های نوآورانه اغلب ترکیبات جدیدی از ایده‌های قدیمی به شمار می‌روند. 

متفکران نوآور، خل نمی‌کنند بلکه به هم پیوند می‌دهند. 

 

 

علاوه بر این، موثرترین روش به منظور پیشرفت معمولاً پیشرفت یک درصدی کارهای قبلی صورت می‌گیرد، نه با خراب کردن کل سیستم و شروع مجدد آن. 

به جای شروع، تکرار کنید

پروژه‌ی توستر یک نمونه از این موضوع است که چگونه اغلب متوجه‌ی پیچیدگی دنیای مدرن اطراف خود نمی‌شویم. 

زمانی که توستری می‌خرید، به هیچ وجه به اتفاقاتی که پیش از رسیدن توستر به مغازه‌ها باید رخ دهد، فکر نمی‌کنید. 

شما از آهنی که باید از کوهستان یا نفتی که باید از زیر زمین استخراج شود، مطلع نیستید. 

ما عمدتاً همبستگی‌های درونی قابل توجه میان اشیا را نادیده می‌گیریم. 

درک این موضوع اهمیت دارد زیرا در یک دنیای پیچیده، به سختی می‌توان گفت که کدام نیروها به نفع شما و کدام نیروها به ضرر شما عمل می‌کنند. 

مشابه‌ی خرید یک توستر، ما تمایل داریم تا بر محصول نهایی تمرکز کنیم و در درک و تشخیص فرایندهایی که منجر به آن می‌شوند، ناموفق هستیم. 

 

 

زمانی که با یک مشکل پیچیده روبرو می‌شوید، معمولاً بهتر است از آنچه قبلاً موثر بوده استفاده کنید. 

ایده‌ای که در حال حاضر موفق و کارآمد است، آزمون‌های بسیار زیادی را پشت سر گذاشته است. 

ایده‌های قدیمی، سلاح‌های مخفی هستند زیرا تاکنون توانسته‌اند در این دنیای پیچیده باقی بمانند. 

پس، به جای شروع مجدد، ایده های نوآورانه و موفق قبلی را تکرار کنید. 

لینک منبع: jamesclear.com