چرا ایده های قدیمی یک سلاح مخفی هستند
در ۱۶ مارس ۱۹۷۲ سری انفجارهایی شهر سنت لوئیس را لرزاند. اولین ساختمان در ساعت ۳ بعدازظهر روی زمین آوار شد.
پس از آن بعدازظهر در ماههای بعد، بیش از ۳۰ ساختمان نیز با خاک یکسان شدند.
ساختمانهای تخریب شده بخشی از پروژه مسکونی به نام معروف به پرویت-ایگو بود.
هنگامیکه پروژه مسکن پرویت-ایگو در سال ۱۹۵۴ افتتاح شد، اعتقاد بر این بود که این یک پیشرفت در معماری شهری است.
هدف پروژه مسکن پرویت-ایگو این بود که مجتمعی با وسعت ۵۷ هکتار در ضلع شمالی سنت لوئیس، شامل ۳۳ ساختمان بلند و فضایی نزدیک به ۳۰۰۰ آپارتمان جدید در اختیار جمعیت اطراف قرار دهد.
پرویت-ایگو با ایده پیشرفته از معماری مدرن طراحی شده بود.
تأکید طراحان بر فضای سبز بود و قرار بود ساکنان در برجهای بلند و مرتفع با چشماندازهای زیبا از شهر اطراف ساکن شوند.
این ساختمانها از آسانسورهایی استفاده میکردند که فقط در طبقات اول، چهارم، هفتم و دهم توقف داشتند.
(معماران معتقد بودند که مجبور کردن مردم به استفاده از پلهها باعث کاهش ترافیک و ازدحام در ساختمان میشود.)
ساختمانها مجهز به چراغهای “نشکن” که با روکش فلزی پوشانده شده بودند و قصد داشتند خرابکاری را کاهش دهند.
طبقهها دارای سطل زبالههای عمومی و پنجرههای بزرگ بودند تا راهروها را با نور طبیعی روشن کنند.
روی کاغذ، پروژه مسکن پرویت-ایگو شاهدی بر مهندسی مدرن بود. در عمل، این پروژه یک فاجعه به تمام معنا بود.
شکست پروژه مسکن پرویت-ایگو
هنگامیکه آشوبگران محله شنیدند که وسایل روشنایی ظاهرا نشکن هستند، این چالش را پذیرفتند و آب روی چراغها ریختند تا بیش از حد گرم شوند و بسوزند.
سپس، سطل زباله و پنجرهها را شکستند. بر اساس یک گزارش، پنجرههای راهروها را بهگونهای شکستند که میشد مستقیما و بدون واسطه طرف دیگر را دید”.
اداره مسکن سنت لوئیس برنامه ریزی کرده بود که از درآمد اجاره، مبلغی را برای هزینه نگهداری ساختمانها صرف کند.
در سالهای پس از افتتاح پروژه عظیم، جمعیت سنت لوئیس با خروج مردم از شهر رو به کاهش رفت.
با وجود تعداد کمتر مستأجر از حد انتظار و افزایش نرخ خرابکاری، ساختمانها همچنان پا برجا باقی ماندند.
به زودی طراحی مدرن پروژه مسکن پرویت-ایگو باعث تسریع سقوط آن شد.
به طور ناگهانی، آسانسورهایی که از حرکت باز میمانند، به خطری برای ساکنان تبدیل شد. افرادی که مجبور بودند فقط برای ورود و خروج از آپارتمان خود از راهروهای بیشتر و راهپلههای خطرناک عبور کنند.
با افزایش فعالیت مجرمانه، چیزهای بیشتری خراب شد، افراد بیشتری کوچ کردند و پول کمتری وارد پروژه شد.
در سال ۱۹۷۲، کمتر از ۲۰ سال پس از آغاز شدن پروژه، اداره مسکن سنت لوئیس تخریب سازههای این پروژه را برنامه ریزی کرد و کل مجموعه ۳۶ میلیون دلاری را منفجر کرد.
ایدههای قدیمی بی ارزش هستند
طرح وسیع ۳۳ ساختمان ۵۷ هکتاری پروژه مسکن پرویت-ایگو دانش سنتی و ایدههای قدیمی در مورد چگونگی رشد و توسعه شهرها را نادیده گرفت.
تقریبا همه شهرهای موفق در سیاره ما به صورت ارگانیک و غیر قابل پیشبینی ساخته شدهاند.
ساختمانها در صورت لزوم ساخته میشوند و بلوکهای شهری به تدریج گسترش مییابد.
دلیلی وجود دارد که ما تمایل داریم ایدههای قدیمی را کم ارزش بدانیم:
در نگاه اول، ما از ایدههای قدیمی تنها ایدهای را میبینیم که برای مدت طولانی مطرح بوده است.
ما به اشتباه تصور میکنیم که ایدههای قدیمی و آشنا نتایج متوسطی را ارائه میدهند.
“همه افراد این کار را به این نحو انجام میدهند، پس نمیتواند آن قدر عالی به نظر برسد … درست است؟”
آنچه ما نمیتوانیم درک کنیم این است که اصول اساسی فقط مجموعهای از ایدههای خوب نیستند.
اصول اولیه مجموعهای از ایدههای خوب است که هزاران ایده بد را پشت سر گذاشته است. به طور مثال:
تناسب اندام
در طی دهه های اخیر شاهد ظهور و سقوط مدهای ورزشی بیشماری هستیم.
سبکهای آموزشی جدید رواج پیدا کرد، اما چند سال بعد جایگزین شیوههای آموزشی شد.
در تلاش برای داشتن تناسب اندام، ما جدیدترین و جذابترین پیشنهاد را دنبال میکنیم، گرچه اصول خستهکنندهای مانند بلند کردن وزنه سه بار در هفته یا پیاده روی روزانه از همه مدهای قبلی فراتر رفته است.
کارآفرینی
اصول ساده مانند برقراری تماس بیشتر برای فروش میتواند تفاوت بین موفقیت و شکست به عنوان یک کارآفرین باشد.
همان طور که پاتریک مک کنزی، مدیر عامل استارفایتر میگوید: “سلاح مخفی ما اجرای صبورانه کاری است که همه میدانند باید انجام دهند، زیرا این در واقع یک مانع رقابتی است.”
خواندن
نیمی از کتابهای پرفروش امسال مملو از ایدههایی است که شاید امروز هوشمندانه به نظر برسند، اما در آینده نزدیک اشتباه آنها ثابت میشود.
فقط یک مشت از آنها هنوز به طور مداوم در یک دهه آینده خوانده میشوند.
این کتابها کتابهایی هستند که در برابر زمان محکوم میشوند. کتابهایی هستند که میخواهید بخوانید زیرا پر از ایدههای ماندگار هستند.
به همین دلیل است که کتابهای قدیمی میتوانند ارزش باورنکردنی ارائه دهند.
قدرت دانش موروثی
در مقابل خیابان پرویت-ایگو، مجتمع مسکونی سنتیتری به نام دهکده کارر اسکوور ویلیج وجود داشت.
برخلاف پرویت-ایگو، کارر اسکوور ویلیج یک مجتمع کوچکتر و کم ارتفاع و دارای طرحهای سنتیتر بود.
این مجتمع مسکونی ۱۲ سال پیش از پرویت-ایگو ساخته شده بود، اما علیرغم سن بالا، کار اسکوور ویلیج از پرویت-ایگو پیشی گرفت و در حالی که در یک محله بود، میزان جرم و جنایت کمتری داشت.
آیا این نشان میدهد که ما باید به نام پایبندی به اصول اساسی، تفکر خلاق و نوآوری را کنار بگذاریم؟ البته که نه.
اما من معتقدم داستان پرویت-ایگو یکی از نمونههای گرایش ما به کم ارزش دانستن دانش موروثی است.
علاوه بر این، من میخواهم پیشنهاد کنم که گاهی اوقات کار خلاقانه این است که اصول اساسی را دائما بیشتر از بقیه تمرین کنیم.
اکثر مردم از دانش موجود خود به طور کامل استفاده نمیکنند. همانطور که قبلا نوشتم، “همه از قبل اطلاع دارند” با “همه قبلا این کار را میکنند” بسیار متفاوت است.
منبع: jamesclear