دیک فوزبری مدال آور المپیک، قدرت غیرمتعارف 

۸۰۰۰۰ نفری که در سال ۱۹۶۸ در المپیک مکزیکو منتظر رقابت‌های‌ دو و میدانی بودند، شاهد مراقبه‌ی دیک فوزبری بودند.

هواداران فوزبری اطلاعاتی درباره‌ی مراقبه نداشتند.

از طرفی نمی‌دانستند آن چه در شرف وقوع است، ثبت یک رکورد المپیک نیست، بلکه انقلاب در یک رشته‌ی ورزشی است.

سه چهار سال قبل از آن، هیچ کس حتی نام فوزبری را در دو و میدانی هم نشنیده بود‌.

فوزبری‌ اهل اورگان و در نوجوانی بسیار لاغر بود.

او به دو و میدانی علاقه‌مند بود.

 

دیک به شدت به رشته‌ی پرش از ارتفاع علاقه داشت.

اما متاسفانه در سال دوم تحصیلی نتوانست رتبه و ارتفاع لازم را برای این رشته کسب کند.

لیکن تنها مدتی پس از آن دیک فوزبری، نبوغ خود را کشف کرد.

پرش از ارتفاع، یکی از ورزش‌های ساده است.

ورزشکاران از بالای یک میله می‌پرند و هر کس که بالاترین ارتفاع را ثبت کند، برنده‌ی مسابقه است.

در این ورزش، ورزشکار باید در طی پرش، بدن خود را از بالای میله رد کند و در تشکی که سمت دیگر میله قرار دارد سقوط می‌کند.

در اکثر مدارس در دهه  ۱۹۶۰و مدرسه‌ی دیک فوزبری، گودالی که ورزشکاران در آن فرود می‌آمدند، پر از تراشه‌های چوب و خاک اره بود.

در سال اولی که فوزبری در این ورزش شرکت می‌کرد، گودال پر از کف بود و این ایده‌ای عالی به فوزبری می‌داد.

دیک از خود پرسید اگر به جای روش معمول که صورت او به سمت میله است، از روش جدیدی استفاده کند چه اتفاقی می‌افتد؟

 اگر او پشت خود را به میله کرده، کمرش را قوس داده و در زمانی که‌ می‌خواهد در تشک و گودال فرود بیاید، با گردن و شانه‌های خود سقوط کند چه تغییری حاصل می‌شود؟

Fosbury Flop شیوه دیک فوزبری

 

در ابتدا سبک جدید فوزبری مورد انتقاد قرار گرفت.

یکی از روزنامه‌های محلی عقیده داشت که فوزبری مانند ماهی که در یک قایق پرت می‌شود به نظر می‌رسید.

از طرفی دیگر روزنامه دیگری او را تنبل‌ترین پرنده بلند جهان نامید و عکسی از او را که به سمت عقب از بالای میله کشیده شده بود چاپ کرد.

با این وجود، دیک فوزبری، تا سال ۱۹۶۸ تنها به واسطه‌ی تکنیک‌های نامتعارفش باعث خنده‌‌ی دیگران شد.

او از این تکنیک برای قهرمانی در مسابقات NCAA و جواز حضور در بازی‌های المپیک در مکزیکو سیتی استفاده کرد.

با پایان یافتن بازی‌ها، فوزبری نه تنها با پریدن ۲٫۲۴ متر (۷٫۳۵ فوت) ركورد جدیدی در المپیك ثبت كرد، بلكه كل فلسفه این ورزش را نیز تغییر داد.

پس از آن و طی ۱۰ سال، تکنیک وی به استانداردی برای پرش ارتفاع در همه جا تبدیل شد. 

می‌توان گفت تقریباً هر فردی که برنده مدال طلا و بزرگترین رکورد دار در ۳۵ سال گذشته بوده از «Fosbury Flop» استفاده کرده است.

دیک فوزبری با استفاده از امضای خود «Fosbury Flop» رکورد المپیک جدیدی را در پرش ارتفاع در بازیهای المپیک ۱۹۶۸ در مکزیکو سیتی ثبت کرد.

محیط متفاوت، رویکرد مشابه راز موفقیت دیک فوزبری

 

داستان فوزبری به ما دو درس می‌دهد که بسیار فراتر از جهان پرش از ارتفاع است.

اول، او در دوره‌ای به موفقیت دست یافت که علیرغم اینکه هنوز ورزشکاران از الگوهای رفتاری قدیمی استفاده می‌کردند، اما فضای ورزش تغییر کرده بود.

با این حال که گودال‌های فرود، دیگر از کف پر شده بودند و به ورزشکاران اجازه می‌داد تا طیف وسیعی از تکنیک‌های‌ پرش را بتوانند اجرا کنند، اما آنان همچنان از روش‌های قدیمی برای این‌کار استفاده می‌کردند.

این کار تا زمانی ادامه داشت که فوزبری از تکنیکی جدید استفاده کرد.

همین دلیل باعث می‌شود تا استارتاپ‌ها نیز صنایع قدیمی را کاملا تحت‌الشعاع قرار دهند.

سرویس تاکسی اینترنتی اوبر یکی از نمونه‌های آن است.

یکی از روش‌های استاندارد که دهه‌ها جزو اصلی‌ترین روش‌های رفت و آمد در شهرها بود، تاکسی‌ها بودند.

در برهه‌ای از زمان، تلفن‌های همراه و دسترسی مداوم به اینترنت نیز بخشی عادی از زندگی روزمره‌ی ما شد.

با این حال، همه همچنان در گوشه‌ای از خیابان برای تاکسی‌ها دست تکان می‌دادند و با پول نقد هزینه‌ی خود را پرداخت می‌کردند.

شاید محیط تغییر کرده بود، اما رفتار همان بود.

سپس اوبر پا به میدان گذاشت و اعلام کرد:

 

می‌توانید از گوشی همراه خود استفاده کنید و درخواست تاکسی کنید.

ما هر کجا که شما باشید، شما را سوار بر تاکسی می‌کنیم.

شما نیز می‌توانید به سهولت از طریق تلفن همراه هزینه‌ی خود را پرداخت کنید.

امروزه اوبر، یکی از بزرگترین شرکت‌های تاکسی در سطح جهان است.

درس اول این است:

وقتی محیط پیرامون امری تغییر می‌کند، معمولا روشی جدید و بهتر برای انجام کارها امکان پذیر است.

رویکرد درست ، محیط نادرست

 

دومین درسی که داستان فوزبری به ما داد این بود که حتی استراتژی‌های عالی نیز به محیط‌های مناسب نیاز دارند.

حدود سه سال قبل از این‌که روش فوزبری به شهرت دست یابد، ورزشکار پرش از ارتفاع دیگری به نام بروس کوانده، در دبیرستان کوچکی در مونتانا مشغول به تحصیل بود که تلاش می‌کرد از تکنیک پرش به عقب استفاده کند‌

اما چرا هیچ کس تاکنون نام بروس کوانده را نشنیده است؟

دلیل آن این است که او تنها اندکی پس از امتحان روش جدید خود در این مسابقات، دیگر به این ورزش ادامه نداد.

شاید او علاقه‌ی خود به این ورزش را از دست داد.

 یا شاید مدرسه‌ی تحصیل او، محل مناسبی را برای فرود در نظر نگرفته بود.

تنها دلیلی که اکنون ما می‌دانیم قبل از فوزبری کسی از این روش استفاده کرده، این است که ۵۰ سال بعد عکسی قدیمی از او یافت شده که نشان از تکنیک او دارد.

هیچ جای بحثی وجود ندارد که روش Fosbury بهترین روش برای پرش از ارتفاع است.

 

این روش بلافاصله همه روش‌های دیگر را از میان برداشت و دهه‌ها است که این روش به استاندارد پرش از ارتفاع تبدیل شده است.

اما نکته اینجاست که حتی اگر بروس کوانده ایده‌ی درست و خلاقانه‌ای داشت، اما در فضای مناسبی‌ مطرح نشده بود و فضای مناسبی برای تبدیل این ایده به موفقیت وجود نداشت

ایده‌های خوب مانند بذر هستند.

آنها را در خاک حاصلخیز با آفتاب و آب مورد نیاز بکارید.

کمی ایده می‌تواند رشد کند و بزرگ شود.

 اما اگر آن‌ها را روی زمین سنگلاخی بیندازید، به نتیجه‌ای نمی‌رسید.

حتی بهترین راهبردها نیز برای ریشه‌یابی نیاز به محیط مناسب دارند.

محیط زیست امری بسیار مهم است.

اگر ایده‌هایی که دارید مدام باید با محیط پیرامونتان در جنگ باشد، راه سختی را برای پیشرفت باید طی کند.

دومین درس این است: نمی‌توان انتظار داشت استراتژی عالی شما، در محیطی نامناسب و اشتباه رشد کند.

Fosbury Flop خود را پیدا کنید

من اعتقاد زیادی به قدرت علم شخصی دارم.

به زبان ساده، اگر مصمم هستید که مناسب‌ترین گزینه‌ها را برای خود بیابید، بای  بتوانید ایده‌های جدید را آزمایش کنید.

دیک فوزبری به این جهت به موفقیت دست یافت که با تغییر مواد فرود، مایل بود سبک جدیدی را بیازماید.

 می‌توانید برخی از شرایط معمول را بررسی کنید  که می‌تواند به شما کمک کند بیازمایید.

به عنوان مثال، فرض کنید یک دانش آموز دبیرستانی بدون مطالعه می‌تواند نمرات خوبی کسب کند.

با این حال، وقتی وارد دانشگاه می‌شود، محیط تغییر کرده و حجم کار بیشتر می‌شود.

برای یافتن موفقیت در محیط جدید، او باید تکنیک‌های مطالعه خود را تغییر دهند.

یا مثلا ورزشکاری که اکنون ورزش‌های خود را متوقف کرده، هنوز به سبک گذشته غذا می‌خورد.

 اگر نخواهد دچار افزایش وزن شود، باید سبک غذا خوردن خود را تغییر دهد و آن‌ها را با سبک زندگی جدید خود متناسب نماید.

وضعیت تغییر کرده، بنابراین باید از رویکرد جدیدی استفاده کرد

پدر و مادری که شاغل هستند، کار جدیدی یافته‌اند که مسیر طولانی‌تری را باید بپیمایند.

آن‌ها تلاش می‌کنند با فشار آوردن، دقیقا روش‌های گذشته را اعمال کنند.

 

 اما در نهایت چیزی که عایدشان می‌شود خستگی است.

محیط تغییر کرده و آن‌ها باید برای ادامه‌ی ورزش روش جدیدی را اتخاذ کنند‌

همه ما در محیط کار، خانه و روابط خود با تغییر محیط روبرو هستیم.

نکته اصلی این است که باید از زمان تغییر ماده فرود آگاهی داشته باشیم، تا بتوانیم سبک‌های جدید پرش را آزمایش کنیم و ببینیم چه چیزی بهترین نتیجه را دارد.

لینک منبع: jamesclear.com