ساده‌ترین راه برای زندگی کوتاه و بی‌اهمیت
مقاله‌ی Arecent در نیویورک تایمز تحقیقات در مورد طول عمر را به اشتراک گذاشت که نشان داد افرادی که بیش‌ترین عمر را دارند نه تنها شیوه‌ی زندگی سالمی دارند، بلکه تمایل دارند با افراد اطراف خود ارتباط برقرار کنند.
- آنها از همسایگان خود دیدن می‌کنند.
- آنها در شهر کلاس درس می‌دهند.
- آنها سنت‌ها را به فرزندان خود منتقل می‌کنند.
- به عبارت دیگر، آنها به جهان اطراف خود کمک می‌کنند.
این مقاله منتشر نشد و آن را بیان نکرد،اما آنچه که به آن اشاره شد این بود که با افزایش سن، مردم تمایل دارند مصرف خود را بیش‌تر و کم‌تر تولید کنند.
به صراحت می‌گویم: ساده‌ترین راه برای داشتن یک زندگی کوتاه و غیر مهم این است که به جای مشارکت در زندگی، جهان اطراف خود را مصرف کنید.
در همین حال، افرادی که به مشارکت خود ادامه می‌دهند، کسانی هستند که به زندگی خود ادامه می‌دهند.
افرادی که به جامعه خود کمک می‌کنند عمر طولانی‌تری دارند.
- اما چرا این واقعیت دارد؟
- چگونه می‌توانید آن را در زندگی خود اعمال کنید؟
زندانیان جنگ چگونه زنده می‌مانند؟
اسرای جنگی که موفق شده‌اند از وحشیانه‌ترین شرایط جان سالم به در ببرند، اغلب ادعا می‌کنند که یکی از مهم‌ترین عوامل زنده‌ماندن غذا و آب نیست، بلکه عزت نفس است.
به عبارت دیگر، تنها چیزی که برخی را در وخیم‌ترین شرایط زنده نگه می‌دارد، این باور است که آنها شایسته‌ی زنده‌بودن هستند.
با استفاده از این امر در زندگی روزمره، منطقی است که طول عمر زیاد در فرهنگ‌هایی که مشارکت آنها در زندگی روزمره بیش‌تر است، رایج باشد.
مصرف‌گرایی و گوشه‌نشینی نتیجه‌ای جز یک زندگی کوتاه و پوچ ندارد.
به عنوان مثال، بیایید یک فرهنگ را در نظر بگیریم که معمولاً هر شب به خانه‌ی همسایه‌ی خود بروید و صحبت کنید.
در طول مکالمه رو در رو، یا باید مشارکت داشته باشید یا مانند یک فرد عجیب و غریب در گوشه بنشینید.
انجام مشارکت در یک مکالمه، هر چقدر هم ساده به نظر برسد، به شما این امکان را می‌دهد تا حس کوچکی از ارزش خود را به دست آورید.
بودن در بخش معنادار مکالمه باعث می‌شود احساس کنید که بخشی ارزشمند از زندگی همسایه‌ی خود بوده‌اید.
وقتی همه‌ی مشارکت‌های کوچک خود را در مکالمات متعدد در طول سال‌ها جمع می‌کنید، به راحتی می‌توانید درک کنید که چگونه می‌توانید در زمانی که در فرهنگی زندگی می‌کنید که مشارکت معمولی دارد، احساس عزت نفس کنید.
شما می‌توانید مسیر زندگی دیگران را با آنچه ایجاد کرده و به اشتراک می‌گذارید، تغییر دهید.
وقتی صحبت می‌کنید، می‌نویسید یا عمل می‌کنید، بر اطرافیان خود تاثیر می‌گذارید.
وقتی به جهان کمک می‌کنید، مهم هستید.
بدین ترتیب آن کار احساس ارزشمندی شما را افزایش می‌دهد.
این مهم است و اغلب با شبکه‌های آنلاین از دست می‌رود.
امروزه به شدت مصرف‌کردن از مشارکت‌های اجتماعی ساده‌تر شده است.
تلفن‌های هوشمند، آی‌پد‌ها، توییتر و فیس بوک؛ به طور کلی بیش‌تر زمان ما صرف این دستگاه‌ها و شبکه‌ها و مصرف چیزهایی می‌شود که شخص دیگری ایجاد کرده است نه اینکه به ایده‌ها و کار خود کمک کنیم.
به اعتقاد من، نتیجه این است که احساس ارزشمندی ما به تدریج کاهش می‌یابد و زندگی ما از سلامت کم‌تر و شادی کم‌تر برخوردار می‌شود.
این همان زندگی کوتاه و بی‌اهمیت است.
چیزی بساز
وقتی دست از مشارکت بردارید، شروع به مردن می‌کنید.
النور روزولت
همان‌طور که می‌دانید، این وب‌سایت نه تنها در مورد داشتن یک زندگی طولانی و سالم بلکه در مورد انجام کاری با آن است.
اگر به دنبال ایجاد تغییر هستید، این تحقیقات جدید خبر خوبی است.
ایجاد و مشارکت در جهان نه تنها یک قطعه‌ی اساسی برای داشتن یک زندگی سالم و شاد است، بلکه برای داشتن یک زندگی معنادار نیز لازم است.
شما نمی‌توانید مدت زمانی را که در این سیاره می‌گذرانید کنترل کنید، اما می‌توانید آنچه را که در این‌جا مشارکت می‌کنید، کنترل کنید.
این مشارکت‌ها نباید تلاش‌های عمده‌ای باشد.
- به جای خرید یک وعده‌ی غذایی بپزید.
- به جای تماشای بازی، یک بازی انجام دهید.
- به جای خواندن، یک پاراگراف بنویسید.
نیازی نیست مشارکت‌های بزرگ داشته باشید، فقط باید هر روز از مشارکت‌های کوچک استفاده کنید.
اغلب ما زندگی خود را صرف بازدید از جهان می‌کنیم به جای اینکه آن را شکل دهیم.
ماجراجو، مخترع، کارآفرین و هنرمند باشید.
به جای واکنش به ایده‌های دیگران، ایده‌های خود را پیشنهاد دهید.
در زندگی مشارکت فعال داشته باشید و به جهان پیرامون خود کمک کنید.
- مکالمه‌ی خوبی داشته باشید.
- هنر خوب بسازید.
- ماجراجویی خوبی داشته باشید.
اما مهم‌تر از همه، چیزی خلق کنید.
مشارکت و خلق‌کردن نه تنها به شما احساس زنده بودن می‌دهد، بلکه شما را از یک زندگی کوتاه و بی‌اهمیت در امان نگه می‌دارد.
منبع: jamesclear.com
