چگونه به تعویق انداختن کارها را با استفاده از قانون ۲ دقیقه کنار بگذاریم؟
اخیراً، با دنبال کردن یک قانون ساده موفق شدم به تعویق انداختن کارها را کنار بگذارم.
این قانون پایبندی به عادتهای خوب را نیز برای من سادهتر کرده است.
امروز، میخواهم آن را با شما به اشتراک بگذارم تا شما هم بتوانید آن را امتحان کنید و ببینید که چگونه عمل میکند.
بهترین بخش از این قانون، سادگی آن است به طوری که استفاده از این استراتژی از این سادهتر نمیشد.
در ادامه، آنچه که باید بدانید آورده شده است.
چگونه میتوان به تعویق انداختن کارها را با قانون ۲ دقیقه کنار گذاشت؟
قانون ۲ دقیقه بیان میکند که وقتی یک عادت جدید را شروع میکنید، باید انجام آن کمتر از ۲ دقیقه طول بکشد.
شما متوجه خواهید شد که تقریباً هر نوع عادتی را میتوان در نسخهی ۲ دقیقه جای داد:
- «هر شب، خواندن کتاب قبل از خوابیدن» به «خواندن یک صفحه» تبدیل میشود.
- «انجام سی دقیقه یوگا» به «بیرون بردن زیرانداز یوگا» تبدیل میشود.
- «مطالعه برای کلاس» به «باز کردن دفترچه یادداشتها» تبدیل میشود.
- «تا کردن لباسهای شسته» به «تا کردن یک جفت جوراب» تبدیل میشود.
- «سه مایل دویدن»» به «کنار گذاشتن کفشهای ورزشی» تبدیل میشود.
ایده این است که عادتهایتان تا حد امکان با سادهترین حالت شروع شوند.
هر کسی میتواند برای یک دقیقه مدیتیشن کند، یک صفحه کتاب بخواند یا یک مورد از لباسهایش را جمع کند.
و همانطور که قبلاً هم گفته شد، این یک استراتژی قدرتمند است زیرا زمانی که انجام کار درست را شروع کردید، ادامه دادن آن بسیار سادهتر خواهد بود.
یک عادت جدید نباید شبیه به یک چالش به نظر برسد.
اعمالی که به دنبال آن میآیند، میتوانند چالشبرانگیز باشند اما ۲ دقیقه اول باید ساده باشد.
آنچه میخواهید یک «عادت اولیه» است که شما را به طور طبیعی به یک مسیر با بهرهوری بالاتر هدایت کند.
شما معمولاً میتوانید عادتهایی را متوجه شوید که منجر به یک نتیجهی دلخواه از طریق نگاشت اهداف در مقیاسی از «خیلی سریع» تا «خیلی سخت» میشوند.
به عنوان مثال، دویدن در ماراتن بسیار سخت است.
دویدن ۵ کیلومتر سخت است.
ده هزار قدم راه رفتن نسبتاً دشوار است.
ده دقیقه راه رفتن ساده است.
و پوشیدن کفشهای ورزشی بسیار ساده است.
هدف شما ممکن است دویدن در ماراتن باشد اما عادت اولیه، پوشیدن کفشهای ورزشی خواهد بود.
به این طریق است که شما از قانون ۲ دقیقه پیروی میکنید.
چرا قانون ۲ دقیقه کارساز است؟
مردم اغلب فکر میکنند که هیجانزده شدن برای خواندن یک صفحه کتاب و یک دقیقه مدیتیشن کردن یا انجام یک تماس برای فروش عجیب است.
اما نکته این نیست که کاری را انجام دهید، بلکه نکته این است که بر روی یک عادت تسلط پیدا کنید.
واقعیت این است که یک عادت باید پیش از آن که قابل بهبود دادن باشد، ایجاد شود.
اگر نتوانید اصول اولیه را یاد بگیرید، بنابراین امید کمی برای تسلط یافتن بر روی جزئیات مهمتر خواهید داشت.
به جای تلاش برای مهندسی کردن یک عادت از همان ابتدا، کار آسان را به طور مستمر انجام دهید.
شما باید قبل از بهینهسازی، آن را استانداردسازی کنید.
زمانی که بر روی هنر نمایان شدن تسلط پیدا کردید، دو دقیقه اول صرفاً تبدیل به یک آیین برای شروع یک برنامهی بزرگتر میشود.
این کار تنها برای ساده کردن عادتها نیست بلکه یک روش ایدهآل بر تسلط پیدا کردن بر روی یک مهارت دشوار به شمار میرود.
هر چه بیشتر شروع یک فرآیند را به آیین تبدیل کنید، احتمال این که به تمرکز عمیق موردنیاز برای انجام کارهای بزرگ دست پیدا کنید، بیشتر خواهد شد.
در صورتی که هر روز قبل از ورزش خود را گرم کنید، رسیدن به اوج عملکرد بسیار سادهتر خواهد شد.
با پیروی از همان آیین خلاقانه، ورود به کار ساخت خلق کردن بسیار سادهتر خواهد شد.
با ایجاد یک عادت مستمر خاموش کردن وسایل الکتریکی، هرشب خوابیدن در یک ساعت منطقی آسانتر خواهد شد.
شما ممکن است نتوانید کل فرآیند را خودکار کنید، اما میتوانید اولین قدم را بدون نگرانی از نتایج بردارید.
شروع کار را ساده کنید و باقی مراحل به دنبال آن خواهند آمد.
قانون ۲ دقیقه ممکن است برای برخی از افراد یک حقه به نظر برسد.
شما میدانید که هدف اصلی، انجام کاری فراتر از تنها دو دقیقه است؛ بنابراین، شاید این طور به نظر رسد که انگار خود را فریب میدهید.
هیچکس در واقع مشتاق خواندن یک صفحه یا انجام یک دراز و نشست یا باز کردن دفترچه یادداشتهایش نیست.
و اگر میدانید که آن یک حقهی ذهنی است، پس چرا باید پایبند آن بمانید؟
اگر در قانون ۲ دقیقه اجبار باشد، این را امتحان کنید: آن کار را برای دو دقیقه انجام دهید و سپس دست نگه دارید.
برای دویدن بیرون بروید اما باید پس از دو دقیقه بایستید.
مدیتیشن را شروع کنید اما باید پس از دو دقیقه دست نگه دارید.
خواندن عربی را شروع کنید اما باید پس از دو دقیقه دست نگه دارید.
این یک استراتژی برای شروع نیست بلکه همه چیز است.
عادت شما میتواند ۱۲۰ ثانیه دوام بیاورد.
یکی از مخاطبان من از این استراتژی برای از دست دادن ۱۰۰ پوند از وزن خود استفاده کرد.
در ابتدا، او هر روز به باشگاه ورزشی میرفت اما به خود میگفت که اجازه ندارد بیشتر از ۵ دقیقه آنجا بماند.
او به باشگاه میرفت، برای ۵ دقیقه ورزش میکرد و به محض پایان این زمان، از باشگاه خارج میشد.
پس از چند هفته، او نگاهی به اطراف کرد و با خود گفت: خب، من هر روز به باشگاه میروم؛ پس بهتر است مدت زمان کمی طولانیتری را بمانم و ورزش کنم.
پس از چندسال، او به وزن ایدهآل خود دست یافت.
استراتژیهایی شبیه به این به یک دلیل دیگر نیز موثر واقع میشوند: آنها هویتی که شما میخواهید بسازید را تقویت میکنند.
اگر ۵ روز پشت سر هم به باشگاه بروید، حتی اگر تنها برای ۲ دقیقه باشد، شما یک رای تعیینکننده به هویت جدید خود میدهید.
شما نگران تناسب اندام نیستید بلکه میخواهید به فردی تبدیل شوید که هیچ جلسهی تمرینی را از دست نمیدهد.
شما کوچکترین اقدام در راستای تایید نوع شخصیت موردنظرتان را انجام میدهید.
ما به ندرت در مورد تغییر این روش فکر میکنیم زیرا همه درگیر هدف نهایی هستند.
اما یک بار دراز و نشست بهتر از هرگز ورزش نکردن است.
یک دقیقه تمرین گیتار بهتر از هرگز تمرین نکردن است.
یک دقیقه مطالعه بهتر از هرگز در دست نگرفتن کتاب است.
کمتر از حد انتظار انجام دادن به مراتب بهتر از هیچ کاری نکردن است.
هر وقت که در تداوم یک عادت به مشکل برخورد کردید، میتوانید از قانون ۲ دقیقه استفاده کنید.
این قانون، یک روش ساده برای آسان کردن عادتها به شمار میرود.
لینک منبع: jamesclear.com