خود را بگویدت که چون باید رفت…

تو پای به ره در نه و از هیچ مپرس
خود را بگویدت که چون باید رفت
عطار
انقدر رنج میکشی…تا نهایتا آگاه شی که اگه رها کنی رنج هم تموم میشه…
فقط چون اونجا جا میشی معنی این رو نمیده که اونجا جاته. جایی برو که بتونی اونجا رشد کنی…
مقایسه دزد خوشحالیه… دلیلش هم واضحه، مقایسه شما رو از چیزی که همین الان هستید ناراضی میکنه…
خوشحال نیستی چون زیادی فکر میکنی، زیاد فکر میکنی چون به خدا اعتماد نداری…
همه رو دوست داشته باش. همگی از یه خانواده ایم، با تمام تفاوت هامون…
باید اول پایین رفتن رو تجربه کنی تا بتونی برای بالا رفتن تلاش کنی…
مشکلات همیشه توی زندگیت حضور دارند مهم اینه که با لبخند ازشون پذیرایی کنی…
خیلی ساده از کنارش رد نشو “توجه و تمرکز” مهمترین دارایی زندگی ماست هرچیزی که توجه می کنی بهش بهش دقت می کنی یا با تمرکز کردن روش، بهش فکر می کنی همونجا داری انرژیت رو خرج می کنی به همین سادگی تو طول روز، روی چی تمرکز بلند مدت می کنی؟ مثلا دو ساعت …
بهترین تصمیم ها اون تصمیم هایی هستند که از ته دلت میگیری…به قلبت اطمینان کن…
انقدر درگیر بهتر کردن خودت باش که فرصت غر زدن و قضاوت کردن دیگران رو نداشته باشی…
راز رسیدن به آرزو ها، با آرامش و تلاش شدنیه…رازش اینه که در هر لحظه که به سمت آرزوهات حرکت میکنی…
از زمانی که بیدار میشی تا لحظه ای که میخوای بخوابی، این رازی که بهت میگم رو هر لحظه از روز که یادت اومد تمرینش کن…
اینکه مهربون باشی، هیچ هزینه ای برات نداره، ولی با ارزش ترین کاریه که میتونی انجامش بدی…
گاهی انتخاب سادهای پیش روی ماست؛ میتوان در ازدحام غر زدنها گم شد، یا با آرامش قدم برداشت و راه متفاوتی ساخت…
اگه کسی رو واقعا دوست داشته باشی… بالاخره یه راهی برای ابراز محبت پیدا میکنی…
به محض اینکه کسی یا چیزی رو قضاوت کنی در واقع داری طرز فکر خودت رو میریزی بیرون…
اگه همیشه در حالت خوشحالی بمونی برنده ای… چرا؟ چون خوشحال موندن مهمه نه اینکه چند لحظه خوشحال باشی…
گاهی کندی، یعنی آگاهی. از دل آرامش، بهترین تصمیمها زاده میشن…
اگه هرچی ذهنت میگه رو باور میکنی، هیچوقت آرامش و خوشحالی پایدار رو تجربه نخواهی کرد…