همیشه در حال توسعه
اگر قبول کنی هر اتفاقی دلیلی داره، آیا به این معنا نیست که داری تنبل بودن یا انتخاب های بدت در زندگی رو توجیه می کنی؟ چون میدونی رفیق هر اتفاقی که میفته علتی داره! نه!
این یکی از بدترین بهانه هاییه که مردم میارن تا دیگه لازم نباشه بیشتر برای پیدا کردن علت ها جستجو کنن و شرایط خودشون رو ارتقاء بدن.
حتی در انجیل، پل با مردمی روبرو شد که همین کار رو میکردن. از اونجایی که خدا اون ها رو بخشیده بود می خواستن گناهان بیشتری انجام بدن!
فقط به این دلیل که میتونی برای یه عمل اشتباه توجیه بیاری نباید اون کار رو انجام بدی.
ما باید همیشه سعی کنیم که انسان های بهتری باشیم و وضعیت خودمون رو ارتقاء بدیم و هیچوقت نباید خودمون رو رها کنیم.
بین اینکه استانداردها و قواعد سطح بالایی برای خودمون تعریف کنیم و اینکه بیش از حد به خودمون فشار بیاریم تفاوت وجود داره اما گاهی هم لازمه برای اینکه به شرایط خوبی برسیم سختی هایی رو تحمل کنیم.
اگر هر اتفاقی که میفته دلیلی داره، پس چه اهمیتی داره که ما اصلا کاری انجام بدیم؟!
هر اتفاقی دلیلی داره و همه چیز از پیش تعیین شده است.
تلاش نکردن، سعی نکردن هیچ ربطی به این مسئله نداره که تقدیر ما از قبل نوشته شده یا نه
وقتی تنبلی میکنیم. میتونیم بگیم همه چیز به یک دلیلی اتفاق میفته و به تنبلی ادامه بدیم. خیلی هم خوبه! میتونه بهانه خیلی خوبی باشه! اگه اعتقاد داشته باشی که حقیقت همینه!
اما در درون خودمون، در قلب و روحمون باعث نمیشه احساس خوبی داشته باشیم. بلکه باعث میشه احساس بی ارزش بودن بکنیم.
من میلیون ها دلار پول دارم و پنج، شش سال پیش بازنشسته شدم و دیگه نیازی نیست که کار بکنم.
من ثروت زیادی دارم و برای باقی عمرم بدون اینکه زمان بذارم درآمدی رو به افزایش خواهم داشت. زمانی که برای اولین بار به این مرحله از موفقیت رسیدم، در ساحل نشستم و با خودم گفتم که خوب یه مدت استراحت میکنم رفیق اما بعد از مدتی فهمیدم که اصلا احساس خوشبختی نمیکنم!
